Eurobonds: introductie voor dummies tot deze Europese obligaties

Obligaties, aandelen, opties… Voor wie de financiële markten betreedt, voelt het soms alsof je zonder kaart en kompas een oerwoud in wordt gestuurd. Eén term die vaak rondzingt, maar waarvan maar weinig beleggers écht weten wat hij inhoudt, is de Eurobond. Ondanks het glamoureuze ‘Euro’ in de naam, gaat het hier niet om obligaties die perse iets met Europa te maken hebben. Verrassend, niet? Trek je laarzen maar aan, we gaan dit terrein verkennen.

Wat zijn Eurobonds nu eigenlijk?

Een Eurobond is een obligatie die wordt uitgegeven in een andere valuta dan die van het land waarin de obligatie wordt uitgegeven. Stel je voor: een Japans bedrijf geeft obligaties uit in Amerikaanse dollars, maar doet dit via een beurs in bijvoorbeeld Luxemburg. Voilà, een Eurobond! De naam kan wat verwarrend zijn; ‘Euro’ verwijst niet naar de munteenheid euro, maar naar het internationale karakter van de uitgifte.

In mijn ervaring zijn Eurobonds een beetje zoals internationale reizigers: ze horen nergens helemaal thuis, maar voelen zich overal welkom. Ze trekken beleggers aan uit verschillende landen en bieden bedrijven de mogelijkheid om goedkoop geld op te halen buiten hun thuismarkt. Dit is vooral aantrekkelijk voor bedrijven die risico’s willen spreiden en hun financieringsbasis willen vergroten.

Wat Eurobonds ook aantrekkelijk maakt, is hun flexibiliteit. Ze worden vaak uitgegeven onder gunstige juridische en belastingvoorwaarden. Dat betekent minder rompslomp en vaak lagere kosten. Dat klinkt bijna te mooi om waar te zijn, en ja, er zit natuurlijk ook een keerzijde aan, maar daar komen we zo op terug.

Waarom kiezen bedrijven en overheden voor Eurobonds?

Het zou naïef zijn om te denken dat grote bedrijven en overheden zomaar met Eurobonds aan de slag gaan zonder een strategisch plan. Vanuit mijn standpunt draait het bij Eurobonds om twee hoofdredenen: kosten en bereik.

Ten eerste zijn Eurobonds vaak goedkoper om uit te geven dan binnenlandse obligaties. Minder regelgeving betekent minder administratieve lasten en dus lagere kosten. Sommige landen, zoals Luxemburg of de Kaaimaneilanden, hebben relatief soepele regelgeving rond internationale obligaties, waardoor uitgifte via deze markten aantrekkelijk wordt. Dat is als kiezen voor een snelweg zonder verkeersdrempels.

Ten tweede opent een Eurobond nieuwe deuren. Door in een internationale munt zoals de Amerikaanse dollar of de Japanse yen uit te geven, bereiken bedrijven een veel breder publiek van investeerders. En eerlijk gezegd, wie wil er nu niet meer kapitaalkrachtige investeerders aantrekken?

Overheden gebruiken Eurobonds ook vaak om hun schuldenportefeuille te diversifiëren. In tijden van politieke onzekerheid of economische instabiliteit kan het aantrekkelijk zijn om schulden uit te geven aan een wereldwijd publiek, in plaats van volledig afhankelijk te zijn van binnenlandse investeerders.

Hoe werkt de handel in Eurobonds?

Eurobonds worden meestal verhandeld op de zogenaamde over-the-counter (OTC) markten. Dat klinkt ingewikkeld, maar in wezen betekent het gewoon dat de handel plaatsvindt tussen twee partijen zonder dat er een centrale beurs betrokken is. Vergelijk het met een directe onderhandeling tussen koper en verkoper, waarbij de voorwaarden op maat gemaakt kunnen worden.

De uitgifte van Eurobonds wordt vaak begeleid door grote internationale banken die als underwriters optreden. Zij zorgen ervoor dat de obligaties verkocht worden aan institutionele beleggers zoals pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen en soms ook aan grote privébeleggers. Een beetje zoals een veilingmeester die ervoor zorgt dat een kunstwerk de juiste eigenaar vindt, alleen gaat het hier om miljoenen, soms miljarden dollars.

De meeste Eurobonds zijn ‘bearer bonds’, wat betekent dat de houder van het fysieke certificaat als eigenaar wordt beschouwd. Geen ingewikkelde registraties dus. Wie het certificaat heeft, bezit de obligatie. Het voelt bijna ouderwets aan in deze digitale tijden, maar het systeem bestaat nog steeds, hoewel digitale alternatieven ook steeds meer hun intrede doen.

Wat zijn de risico’s van beleggen in Eurobonds?

Zoals bij elke belegging zijn er ook bij Eurobonds risico’s. Persoonlijk vind ik dat dit aspect soms wat onderbelicht wordt, terwijl het essentieel is om goed te begrijpen waar je je geld instopt.

Ten eerste is er het valutarisico. Als je een Eurobond koopt in een andere munt dan de euro, zoals de Amerikaanse dollar, dan kan een schommeling in de wisselkoers je rendement flink beïnvloeden. Een sterke dollar kan leuk zijn, maar een zwakke dollar kan je mooie winst plots in rook doen opgaan.

Daarnaast is er het kredietrisico. Je leent als belegger in feite geld uit aan een bedrijf of een overheid. Als die partij failliet gaat of in gebreke blijft, kun je (een deel van) je investering verliezen. Zeker in turbulente economische tijden kan dit risico toenemen. Een obligatie van een stabiel land zoals Duitsland voelt dan toch net iets comfortabeler aan dan eentje van een opkomende economie met politieke instabiliteit.

Tot slot is er het liquiditeitsrisico. Niet alle Eurobonds worden actief verhandeld. Soms kan het moeilijk zijn om een koper te vinden als je van je obligatie af wilt. Je kunt dan genoodzaakt zijn om te verkopen tegen een lagere prijs, wat je rendement aantast.

Welke rol kunnen Eurobonds spelen in een beleggingsportefeuille?

Eurobonds kunnen een interessante aanvulling zijn voor beleggers die hun portefeuille internationaal willen diversifiëren. Ze bieden toegang tot rendementen buiten de traditionele binnenlandse markten en kunnen bescherming bieden tegen lokale economische schommelingen.

Persoonlijk hou ik ervan om een klein percentage van mijn obligatieportefeuille te wijden aan internationale obligaties, inclusief Eurobonds. Niet te veel, want de risico’s mogen niet onderschat worden, maar net genoeg om te profiteren van mogelijke voordelen zonder slapeloze nachten te riskeren.

Voor wie interesse heeft in inkomsten uit rente, kunnen Eurobonds aantrekkelijk zijn. Ze keren vaak halfjaarlijks rente uit, wat een mooi en regelmatig inkomensstroompje kan opleveren. Toch is het cruciaal om goed te letten op de kwaliteit van de uitgever en de onderliggende valuta, want daar schuilt vaak het venijn in de staart.

Zoals met alles in beleggen geldt hier ook: spreiding is geen luxe maar bittere noodzaak. Of, om het in een beeldspraak te gieten: je gaat toch ook niet op één paard wedden als je je zuurverdiende geld inzet?

Zijn Eurobonds geschikt voor beginnende beleggers?

Als beginnende belegger zou ik niet aanraden om direct zwaar in Eurobonds te stappen. Ze vergen een zeker begrip van internationale markten, valutarisico’s en kredietbeoordelingen. Een onervaren belegger kan makkelijk struikelen over details die later grote gevolgen hebben.

Een meer voorzichtige aanpak is om ervaring op te doen met gewone binnenlandse obligaties en pas later, als de kennis groeit, voorzichtig een teen in het internationale obligatiewater te steken. Er bestaan trouwens ook beleggingsfondsen en ETF’s die gespreid investeren in Eurobonds, waardoor je indirect kunt profiteren zonder dat je zelf alle risico’s en administratieve zorgen hoeft te dragen.

Wie toch direct in individuele Eurobonds wil stappen, doet er goed aan om deskundig advies in te winnen. Een ervaren financieel adviseur kan helpen om de juiste keuzes te maken en de risico’s beter te begrijpen. Vertrouw op je gezond verstand, en laat je niet verblinden door de glans van internationale allure alleen.