Crisis in chocoladeland: waarom je reep tijdelijk duurder is, en hoop aan de horizon

Consumptie van chocolade blijft onverwoestbaar populair, maar de prijzen van die geliefde repen zijn de afgelopen maanden onmiskenbaar de hoogte in geschoten. Voor chocoholics, thuiskoks of beleggers met een zoete tand: dit artikel schetst waarom chocolade duurder werd, hoe producenten reageren en wanneer consumenten weer op adem kunnen komen. Terwijl de inflatie op straat voelbaar is, lichten we ook het lichtpuntje aan het eind van de tunnel uit.

In de kern van die prijsstijging bevindt zich de cacaoboon, de basisingrediënt van elke reep. Die bonen zijn in korte tijd uitzonderlijk duur geworden. Internationale termijnmarkten noteerden in 2024 recordniveaus – tot meer dan 11.000 dollar per ton in Londen en New York. Hoewel de prijzen sindsdien iets zijn gedaald, blijven ze nog altijd ruim boven gemiddeld. In de VS lagen de prijzen in juni rond 8.402 dollar per ton, een stijging van 73 % ten opzichte van vijf jaar geleden. Deze trend raakt de keten van producent tot consument.

crisis in Chocoladeland

Hoe komt deze chocoladekost zo ver omhoog?

De oorzaak van de prijsdruk ligt vooral in West-Afrika, waar Ivoorkust en Ghana goed zijn voor het merendeel van de wereldwijde cacaoproductie. Daar zorgen grillige weersomstandigheden – zoals hittegolven en aanhoudende regen – én ziektes zoals “black pod rot” en het swollen shoot-virus voor zwaar verstoorde oogsten. Talloze boeren kampen met recente oogstverlies, terwijl ziektedruk de situatie extra blijft verslechteren.

Een bijkomend probleem is de ongelijkheid in de waardeketen: boeren verdienen vaak maar een fractie van wat de uiteindelijke chocoladereep waard is. Speculatie op termijnmarkten verergert de prijsvolatiliteit, en een gebrek aan investeringen in boeren en infrastructuur houdt ze gevangen in een vicieuze cirkel.

Wat zeggen chocoladebedrijven?

Grote merken voelen de druk en hebben aangekondigd de consument mee te liften in de hogere kosten. The Hershey Company bevestigde onlangs prijsverhogingen in de lage dubbele cijfers — soms door prijsverhogingen, soms door “shrinkflation” (kleinere hoeveelheden, zelfde prijs) — als reactie op de ongekende stijging in cacaokosten. Ook Lindt verhoogde de prijzen al met bijna 16 % in de eerste helft van 2025, en bedrijven zoals Cloetta en Nestlé volgden eerder al.

Een slimme uitzondering is Hershey’s Halloween-assortiment: die producten blijven dit jaar vrijgesteld van prijsverhogingen. En Rocky Mountain Chocolate Factory kiest voor een dynamische prijsstrategie: prijzen worden elk kwartaal aangepast op basis van actuele cacaokosten—aangepaste prijzen dus, en geen breed uniforme verhoging.

Wanneer komt er verlichting?

Gelukkig gloort hoop aan de horizon. Begin augustus daalde de cacaoprijs tot ongeveer 7.435 dollar per ton — een daling van ruim 3 % in één dag, en bijna 9 % in een maand. Hoewel dit positief is, blijft de prijs op een hoog niveau. J.P. Morgan verwacht dat de marktstructuur op lange termijn blijft bestaan, waardoor de prijzen “structureel hoger zullen blijven” rond de 6.000 dollar per ton.

Voor consumenten betekent dit: de prijzen kunnen in de komende maanden stabiliseren, maar dalingen zullen waarschijnlijk geleidelijk verlopen. Veel zal afhangen van klimaatontwikkelingen, marktherstel in West-Afrika en mogelijkheden om meer eerlijke prijsmodellen in te voeren.

Wat merkt de consument vandaag?

Testaankoop meldt dat pure chocolade in België 33 % duurder is dan in februari vorig jaar, en chocoladekoekjes ongeveer 26 % duurder. Andere bronnen bevestigen gelijkaardige cijfers: chocoladesoorten zijn 38 tot 44 % duurder geworden op jaarbasis. Voor de dagelijkse consument zijn deze prijsstijgingen voelbaar in de winkelkar, maar ook in het gedrag: mensen kiezen sneller voor kleinere verpakkingen of goedkopere merken.

Bronnen

thomas

Thomas

Thomas is een allround belegger met een brede interesse in ETF’s, aandelen en obligaties. Als auteur bij Beleggen for Dummies legt hij helder en gestructureerd uit hoe je een evenwichtige portefeuille kunt opbouwen, zelfs als je net begint. Met zijn analytische kijk en rustige stijl gidst hij lezers door de fundamenten van passief en actief beleggen. Hij gelooft sterk in spreiding, lange termijn denken en het belang van goede basiskennis. Thomas schrijft graag over strategieën voor financiële rust en deelt ook regelmatig tips over hoe je zelf een gespreide en duurzame beleggingsaanpak kunt ontwikkelen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *