Trump Always Chickens Out – de TACO-trade uitgelegd
De markten zien een nieuw fenomeen opduiken: de zogeheten TACO-trade, een quasi-meme onder beleggers, maar tegelijk een weerspiegeling van toenemende politieke volatiliteit. De term is een ironisch acroniem voor “Trump Always Chickens Out”, waarmee wordt gedoeld op het patroon dat Donald Trump herhaaldelijk dreigt met harde tarieven of handelsmaatregelen, om ze kort daarna af te zwakken, uit te stellen of helemaal niet door te voeren. In die dynamiek schuilt een handelssignaal — telkens de markt zakt na angst voor agressieve maatregelen, rekenen beleggers erop dat Trump “uitstapt” en dat de boel zich zal herstellen. In dit artikel duiken we in de oorsprong van de TACO-trade, de werking ervan in option- en aandelenmarkten, de risico’s die eraan kleven en of deze strategie houdbaar is onder veranderende geopolitieke omstandigheden.
Ontstaan en logica van de TACO-trade
De term TACO (Trump Always Chickens Out) werd populair na een opiniestuk in de Financial Times van Robert Armstrong, waarin hij het patroon beschreef dat de Amerikaanse president vaak dreigt met handelssancties of importtarieven, om die vervolgens in te trekken of uit te stellen wanneer de financiële markt daarop reageert met stress. Die beweging – van dreiging naar terugkrabbelen – creëert kansen voor handelaren.
In de praktijk werkt de strategie klassiek in twee stappen:
- Buy the dip. Wanneer Trump een harde boodschap brengt – bijvoorbeeld over 50 % tarieven of importbeperkingen – ontstaat vaak paniek. Beleggers verkopen in een reflex, aandelen zakken, volatiliteit stijgt — dit creëert een instapkans.
- Anticipeer op de reversal. Zodra de verwachting leeft dat Trump uiteindelijk zal inbinden (“chickens out”), hopen beleggers dat de markt terugkeert. Ze nemen hun winst in de daaropvolgende opleving.
In optie-markten kan dit effect nog versterkt worden. Na een dreiging komt vaak een scherpe stijging van volatiliteit, vooral in korte-termijnopties. Dealers en market makers moeten hun blootstelling aan vega en gamma beheren, wat prijsschommelingen versterkt. Sommige traders bouwen strategieën rond deze voorspelbare “volatility pump & dump”-cycli.
Markten lijken dit patroon intussen te “prijzen” — de anticipatie dat dreigen gevolgd zal worden door terugtrekking, is zelf een factor geworden in koersvorming. De TACO-trade is daarmee een soort zelfvervullende voorspelling geworden: hoe vaker ze werkt, hoe sterker ze verankerd raakt in het marktsentiment.
Kansen, valkuilen en kritische belichting
Hoewel de TACO-trade er in theorie elegant uitziet, zit er een aantal haken en ogen aan — zeker in de huidige turbulente politieke en macro-economische omgeving.
Voordelen en aantrekkingskracht:
De voornaamste aantrekkingskracht ligt in haar relatieve voorspelbaarheid. Terwijl de meeste handelspolitieke beslissingen onzeker zijn, lijkt dit specifieke patroon redelijk herhaalbaar: dreigen, markt zakt, terugtrekking, herstel. Daarom trekt het belangstelling van high-frequency traders en volatility-arbitragisten. De korte tijdshorizon — soms slechts dagen of uren — beperkt bovendien de blootstelling aan structurele risico’s. En omdat de TACO-trade inmiddels wijdverspreid is, kan ze zichzelf versterken: beleggers kopen reflexmatig bij elke dreiging, wat het herstel versnelt.
Risico’s en beperkingen:
Het “broken promise”-risico is het meest evidente: als Trump of zijn team een dreiging daadwerkelijk uitvoeren, faalt de aanname van terugtrekking. Dan blijft de koersdaling aanhouden zonder herstel. Daarnaast is er het gevaar dat, naarmate meer partijen op TACO spelen, de voorspelbaarheid verdwijnt — het arbitrage-effect verdampt. En externe factoren, zoals geopolitieke spanningen, inflatie of een plotselinge renteverschuiving, kunnen de verwachte rebound tenietdoen.
Ook de uitvoering is delicaat. Wie met opties werkt, weet hoe cruciaal timing is: je moet snel instappen, en minstens even snel weer uitstappen. Transactiekosten, spreads en timingfouten kunnen de winst snel uithollen. En zelfs wanneer Trump inderdaad “uitstapt”, kan de volatiliteit te snel verdwijnen om er nog van te profiteren.
Daar komt nog een psychologisch element bij: hoe meer beleggers op TACO rekenen, hoe groter de kans dat Trump zelf besluit om niet te “chickenen” — louter om te bewijzen dat hij geen lafaard is. Ironisch genoeg kan het succes van de TACO-strategie dus juist leiden tot haar ondergang.
Wat betekent dit voor de huidige markten?
De actualiteit toont opnieuw hoe levend de TACO-dynamiek is. Trump dreigde recent met invoertarieven van 100 % op Chinese producten als reactie op China’s exportcontrole van zeldzame aardelementen. De marktreactie was abrupt, gevolgd door een verzachtende toon en geruststellende opmerkingen: “alles komt goed”. Die wending voedde optimisme, vooral bij technologie-aandelen en industriële producenten die afhankelijk zijn van Chinese toelevering.
Beleggers reageerden volgens het vertrouwde patroon: een korte golf van paniekverkoop, gevolgd door herstel toen Trump de dreiging afzwakte. De Amerikaanse futures veerden op, volatiliteit zakte terug, en de TACO-strategie bleek opnieuw winstgevend voor wie snel handelde.
Toch is voorzichtigheid geboden. De wereldwijde markten kampen met structurele instabiliteit: inflatiedruk, hoge schulden, schommelingen in energieprijzen en rente-onzekerheid. Zelfs als Trump terugkrabbelt, kunnen deze factoren verhinderen dat de markt volledig herstelt. De TACO-trade mag dan een slimme tactische zet zijn, ze is geen structurele beleggingsstrategie. Ze werkt alleen binnen het juiste tijdsvenster en met messcherp risicobeheer.
Voor beleggers betekent dat vooral dit: blijf alert, speel kort op de bal en laat je niet meeslepen door de ironie van de naam. Wie in de TACO-trade stapt, gokt niet alleen op Trump, maar ook op de voorspelbaarheid van zijn onvoorspelbaarheid.
