Wat is ‘insider buying’ en waarom kan het een positief signaal zijn?

In de investeringswereld gonst het soms van de termen die bijna magisch lijken. Eén daarvan is zonder twijfel ‘insider buying’. Wie er voor het eerst van hoort, kan zich al snel een beeld vormen van louche deals in donkere steegjes, maar niets is minder waar. Insider buying is een volstrekt legale én vaak interessante indicator voor beleggers die hun voelsprieten goed hebben afgestemd op kansen die niet op een zilveren dienblad worden aangeboden. Maar wat houdt insider buying precies in? En waarom kan het worden gezien als een positief signaal? Tijd om deze vragen stevig bij de horens te vatten.

Wat bedoelt men precies met insider buying?

Insider buying verwijst simpelweg naar het fenomeen waarbij bestuurders, managers of belangrijke aandeelhouders van een beursgenoteerd bedrijf eigenhandig aandelen van hun onderneming aankopen. Denk aan CEO’s, CFO’s, directeurs en bestuursleden die, op eigen initiatief en met eigen geld, stukken van hun bedrijf inslaan. Niet zelden gebeurt dit in relatief grote hoeveelheden, en vaak op specifieke momenten waarop de buitenwereld nog twijfelt.

In de praktijk moeten deze aankopen netjes worden gemeld aan de beursautoriteiten, zoals de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) of in België de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA). Transparantie is hierbij het toverwoord: beleggers hebben het recht te weten wanneer insiders aandelen kopen of verkopen. En gelukkig maar, want deze informatie kan waardevolle inzichten opleveren. Zelf check ik deze meldingen geregeld — het voelt soms alsof je stiekem mag meekijken in het spelboek van de coach vlak voor de finale.

Belangrijk om te vermelden: insider buying is heel iets anders dan aandelenopties die managers als bonus krijgen. Daarvoor moeten ze vaak geen geld neertellen. Bij insider buying gaat het echt om persoonlijke investeringen met financieel risico voor de insider.

Waarom kan insider buying een positief signaal zijn?

Wanneer mensen die het bedrijf door en door kennen — en dan bedoel ik écht door en door — hun eigen geld inzetten om aandelen te kopen, zegt dat vaak meer dan duizend persberichten samen. Ze hebben immers toegang tot informatie waar de doorsnee belegger alleen van kan dromen. Denk aan toekomstige projecten, winstverwachtingen, strategische deals in de maak of ontwikkelingen die nog niet publiek zijn. Natuurlijk mogen insiders geen voorkennis gebruiken bij hun aankopen, maar subtiele inschattingen maken hoort nu eenmaal bij het spel.

Vanuit mijn ervaring durf ik te stellen: als meerdere topfiguren binnen een bedrijf op korte termijn aandelen bijkopen, begint het bij mij serieus te kriebelen. Meestal wijst het op een fundamenteel vertrouwen in de toekomst van hun onderneming. Alsof een kapitein niet alleen aan boord blijft tijdens woelig water, maar ook nog eens extra voedsel inslaat omdat hij weet dat het schip binnenkort de veilige haven bereikt.

Bovendien: insiders hebben doorgaans een lange beleggingshorizon. Ze kopen niet voor de winst van morgen, maar voor de groei van overmorgen. Dat contrasteert soms fel met korte-termijnbeleggers die hun aandelen eerder behandelen als hete aardappelen dan als waardevolle schatten.

Wanneer moet je voorzichtig zijn ondanks insider buying?

Nu zou het makkelijk zijn om te zeggen: “Zie je insider buying? Spring erop als een kat op een muis!” Maar zoals vaak bij beleggen, ligt het genuanceerder. Niet elke insider buying betekent automatisch dat de aandelenkoers in een rechte lijn omhoog zal schieten. Soms kopen insiders om andere redenen: om vertrouwen uit te stralen naar de markt, bijvoorbeeld tijdens een crisismoment. Of ze doen een minieme aankoop om te voldoen aan interne richtlijnen — een symbolische zet, zeg maar.

Zelf let ik altijd op het volgende:

• Grootte van de aankoop: Gaat het om een symbolische 10.000 euro of pompen ze er ettelijke miljoenen in?
• Frequentie en patroon: Kopen meerdere bestuurders tegelijk? Dat noem ik een veel krachtiger signaal dan wanneer slechts één bestuurder een kleine hoeveelheid koopt.
• Bedrijfssituatie: Wordt er gekocht na een grote koersdaling, en is er fundamenteel niets mis met het bedrijf? Dan kan insider buying extra betekenisvol zijn.

In mijn ogen is het vooral interessant wanneer insiders aankopen na een periode van twijfel, als de koers onder druk staat en het algemene sentiment negatief is. Dan tonen ze écht lef — en zoals het spreekwoord zegt: “Als het bloed door de straten stroomt, moet je kopen.”

Hoe kan je insider buying opvolgen als belegger?

Gelukkig hoef je niet met een loep de kranten te doorzoeken om insidertransacties te spotten. Er bestaan tal van websites en tools die deze gegevens netjes bijhouden. In de Verenigde Staten publiceert de SEC bijvoorbeeld alle insider trades in een centrale database. In Europa en België kan je terecht bij platformen als Insider Monkey of rechtstreeks bij de meldingen van de FSMA.

Persoonlijk raad ik aan om niet alleen te kijken naar wie koopt, maar ook naar het bredere plaatje. Wat gebeurt er in de sector? Welke macro-economische ontwikkelingen kunnen het bedrijf beïnvloeden? Zijn er recente kwartaalcijfers die het vertrouwen van insiders kunnen verklaren?

En ja, ik geef toe: soms voelt het bijna als een spelletje speuren en puzzelen tegelijk. Je moet verbanden leggen, af en toe je neus stoten, en dan plots — pats! — komt alles samen. En dát zijn vaak de mooiste beleggingsmomenten. Wanneer je niet enkel blind volgt, maar begrijpt waarom insiders kopen, zit je volgens mij pas echt op goud.

Insider buying is voor mij geen heilige graal, maar eerder een stevige wind in de zeilen. Combineer het met gedegen fundamentele analyse, en je maakt van een goede belegging een uitstekende keuze. Zoals ze wel eens zeggen: “Eén insider kan zich vergissen, maar een handvol insiders die allemaal dezelfde kant uitkijken? Dat ruikt naar kansen.”