Wat zijn GARP-aandelen en waarom kiezen sommige beleggers hiervoor?

De beurs kan soms voelen als een chaotische rommelmarkt waar iedereen tegelijkertijd schreeuwt, duwt en trekt. Aan de ene kant staan de verstokte waardezoekers die alleen koopjes willen scoren, terwijl aan de andere kant de groeifanaten zich laten verblinden door alles wat snel stijgt. Tussen die twee uitersten in, ligt een elegante middenweg: GARP-aandelen. GARP staat voor “Growth At a Reasonable Price”, oftewel groei tegen een redelijke prijs. Een stijl die het beste van twee werelden probeert te combineren. Het is als een lunchbuffet waar je niet hoeft te kiezen tussen gezond en lekker: je neemt gewoon beide.

Wat betekent GARP precies?

GARP is een beleggingsstrategie waarbij beleggers op zoek gaan naar aandelen van bedrijven die zowel groei vertonen als niet overdreven duur geprijsd zijn. In plaats van alleen maar te focussen op koers-winstverhoudingen (zoals waardebeleggers doen) of op exponentiële omzetgroei (zoals pure groeibeleggers), proberen GARP-investeerders een balans te vinden. De insteek is simpel maar krachtig: investeren in bedrijven die hun winst en omzet op een consistente manier verhogen, maar die niet hand over hand duurder worden op de beurs.

Typische GARP-beleggers letten vooral op indicatoren zoals de PEG-ratio (Price/Earnings to Growth ratio). Deze ratio deelt de koers-winstverhouding door de verwachte winstgroei. Een PEG onder 1 wordt vaak gezien als aantrekkelijk binnen deze strategie. Maar eerlijk is eerlijk, in de praktijk is het nooit zo eenvoudig als een simpele rekensom. Er komt altijd een beetje ervaring en, durf ik zeggen, buikgevoel bij kijken.

Waarom verkiezen sommige beleggers GARP boven pure waarde- of groeistrategieën?

De keuze voor GARP kan veelzeggend zijn over het karakter van een belegger. Het zijn vaak mensen die risico’s willen beperken, maar ook niet tevreden zijn met trage rendementen. Persoonlijk voel ik me soms ook meer aangetrokken tot GARP dan tot de extremen van pure waarde- of groeibeleggen. Je zoekt naar bedrijven die hun zaakjes op orde hebben, maar waarvoor je nog geen waanzinnige prijs moet betalen. Zoiets voelt, eerlijk gezegd, een stuk comfortabeler.

Groeiaandelen kunnen je portefeuille vleugels geven, maar als je niet op tijd uitstapt, kan het feestje abrupt eindigen. Waardeaandelen lijken soms eindeloos “goedkoop”, maar blijven dat ook — jarenlang. Met GARP kies je voor een soort gouden middenweg: bedrijven die al bewezen hebben dat ze winstgevend kunnen groeien, maar die nog niet de lucht in zijn geschoten qua waardering.

Ook psychologisch is GARP aantrekkelijk. Je hoeft niet elke kwartaalcijfer met samengeknepen billen te volgen, zoals bij hypergroei-aandelen. Tegelijk ben je niet afhankelijk van het geduld van een monnik om een turnaround-verhaal bij een waarde-aandeel af te wachten. Kortom: iets minder stress, iets meer gemoedsrust. En dat mag ook wel, vind ik persoonlijk, in een hobby die soms al nerveus genoeg maakt.

Wat zijn typische kenmerken van GARP-bedrijven?

GARP-bedrijven zijn vaak gevestigde spelers die een gestage groei kennen. Ze hebben stevige concurrentievoordelen, gezonde balansen en investeren verstandig in hun toekomst. En nee, dat betekent niet altijd de sexy techbedrijven waar iedereen het over heeft. Integendeel, in sectoren als gezondheidszorg, consumentengoederen of industriële technologie zijn vaak prachtige GARP-kandidaten te vinden. Bedrijven die jaar na jaar hun dividenden verhogen zonder de bombarie van de voorpagina’s te halen.

Vaak zie je dat GARP-bedrijven een mooie mix hebben van:

• Solide winstgroei (bijvoorbeeld 10% tot 20% per jaar)
• Beheersbare waardering (P/E-ratio niet extreem hoog)
• Gezonde balans (niet overladen met schulden)
• Concurrentievoordeel (bijvoorbeeld een sterk merk of technologische voorsprong)

Een schoolvoorbeeld? Denk aan bedrijven zoals Microsoft in de vroege jaren 2010, toen ze nog niet het lievelingetje waren dat ze nu zijn. Degelijke groei, maar nog altijd aan een redelijke prijs.

Welke risico’s zijn verbonden aan GARP-beleggen?

GARP klinkt als de heilige graal, maar ook hier loeren er gevaren achter de hoek. Eén van de belangrijkste risico’s is dat je jezelf voor de gek houdt. Je denkt een groeibedrijf te kopen tegen een redelijke prijs, maar in werkelijkheid betaal je alsnog te veel voor een bedrijf waarvan de groeiverwachtingen later tegenvallen.

Een ander veelvoorkomend probleem is de sectorrotatie. In tijden waarin groeiaandelen furore maken, kunnen GARP-aandelen “achterblijven” en saai lijken. En tijdens pure waarde-rallies kunnen ze niet goedkoop genoeg lijken. Je moet dus een zekere taaiheid ontwikkelen om niet elke zes maanden van strategie te willen wisselen. Ik spreek hier uit ervaring: vasthouden aan een goed GARP-portfolio vraagt soms stalen zenuwen, zelfs als de cijfers objectief prima zijn.

Een laatste risico is dat je te veel nadruk legt op historische groeicijfers en te weinig rekening houdt met structurele veranderingen in de markt. Een bedrijf kan jarenlang een mooi groeipad hebben gevolgd, maar door disruptie plots op een dood spoor zitten. Denk maar aan traditionele retailbedrijven die plots niet meer konden concurreren met online winkels.

Hoe kan je zelf GARP-aandelen selecteren?

Zelf op zoek gaan naar GARP-aandelen is een beetje zoals truffels zoeken in een herfstbos. Ze liggen er, maar je moet weten waar en hoe te zoeken. En soms moet je, net zoals met een goede truffelhond, vertrouwen op de juiste hulpmiddelen.

Een praktische manier om te beginnen is door te screenen op:

• Een P/E-ratio die lager ligt dan het sectorgemiddelde
• Een consistente jaarlijkse winstgroei van minstens 10%
• Een PEG-ratio rond of onder de 1
• Een gezonde kasstroom en beperkte schulden
• Een stabiele en groeiende sectorpositie

Daarnaast moet je ook altijd vooruitkijken: groeit het bedrijf omdat de sector bloeit, of hebben ze een eigen, duurzame troef? Zelf vind ik managementkwaliteit enorm belangrijk. Slecht management kan de mooiste kansen om zeep helpen, daar kan geen mooie PEG-ratio tegenop.

Tot slot: diversifiëren blijft cruciaal. Zelfs de beste GARP-aandelen kunnen onder druk komen te staan. Een portefeuille met 10 à 20 posities geeft vaak de beste balans tussen focus en risicospreiding.

Samenvattend: GARP is een strategie die mij persoonlijk altijd heeft aangesproken door haar pragmatische aanpak. Je mikt op bedrijven die sterk groeien, maar je blijft met beide voeten op de grond staan wat waardering betreft. En eerlijk, dat klinkt als een manier van beleggen die zelfs Warren Buffett af en toe zou kunnen waarderen – zonder dat hij er openlijk voor uitkomt.